Koncepcje modernizacji części pompowej instalacji wody sieciowej
Przygotowano trzy warianty modernizacji części pompowej instalacji wody sieciowej:

• wariant 1 – cztery zmodernizowane pompy 35W50 napędzane obecnie stosowanymi silnikami, w tym dwie sterowane obrotami poprzez istniejące kaskady,
• wariant 2 – cztery fabrycznie nowe pompy 35W50m-2 napędzane obecnie stosowanymi silnikami, w tym dwie sterowane obrotami poprzez istniejące kaskady,
• wariant 3 – jedna pompa RDLO 400 napędzana nowym silnikiem i sterowana obrotami (poprzez nowy falownik) oraz jedna zmodernizowana pompa 35W50 napędzana obecnie stosowanym silnikiem.

Wariant 1 – modernizacja istniejących pomp
W wariancie tym przewidziano współpracę czterech zmodernizowanych pomp, w tym dwóch sterowanych obrotami poprzez istniejące kaskady. Z wykresu przedstawiającego pole pracy układu wynika, że zespół pomp musi zapewnić osiągnięcie punktu Qwyj = 4150 m³/h i H = 128 (maksymalny punkt na polu pracy). W związku z tym, przy założeniu pracy czterema jednakowymi pompami, pojedyncza pompa musi osiągać punkt Q=1037,5 m³/h i H≥128 m. Straty występujące na przewodach indywidualnych dla poszczególnych pomp uwzględniano dotychczas przez redukowanie wysokości podnoszenia pomp. W związku z tym wymagana rzeczywista wysokość dla pompy musi być zwiększona o wielkość tych strat. Dodatkowo należy podnieść charakterystykę pompy ze względu na dopuszczalną tolerancję parametrów gwarantowanych przez wytwórcę. Według normy PN-EN ISO 9906 dla klasy 2 tolerancja wynosi ±5%H oraz ±8%Q. W związku z tym założono, że zmodernizowana pompa osiągnie w punkcie nominalnym następujące paramenty: Q = 1250 m³/h, H = 134 m, η = 84%. Zakładany przebieg charakterystyki przedstawiono na poniższym wykresie (rys. 1).